De elementen . . .

Het moeilijkste bij een elektrische gitaar is tot een goede keuze van de elementen te komen. Er is ontzettend veel keus, terwijl je eigenlijk je keus niet kunt baseren op luistertesten, maar grotendeels moet afgaan op wat anderen er van zeggen.

Natuurlijk heb ik in mijn leven best veel elementen gehoord, vaak onbewust, vaak ook bewust. Een voorkeur is er dus eigenlijk wel, al moet ik eigenlijk zeggen dat ik beter weet wat ik niet wil dan wat ik wel wit.

Goed, de keuze is op voorhand al iets te beperken; wat ik absoluut zoek is:

• Drie enkelspoels formaat elementen met vintage look

• Hum-canceling zonder dat het element als humbucker gaat klinken

• Een normale output, geen high-gain toestanden (zie verderop dit verhaal)

• Passieve elementen, ik heb het even gehad met actieve elektronica.

Verder heb ik gezocht bij de volgende merken:

• Lace Sensor

• Seymour Duncan

• EMG

• DiMarzio

• Kinman

Natuurlijk is er meer te koop, maar bovenstaande merken hebben een goede reputatie en zijn redelijk tot goed verkrijgbaar.

Om even terug te komen op de output van de elementen. Ik speel hoofdzakelijk clean en clean met een randje. Wanneer ik echt wil scheuren, pak ik al snel mijn LP. Elementen als de Texas Specials van Fender of de Hot-Rails van Seymour Duncan zoek ik absoluut niet. Ik vind dat dit soort elementen het karakter uit je geluid volledig weghalen. Als voorbeeld noem ik de Strat van een kennis. Standaard USA stratje. Speelde lekker en had dat echte typische strat-geluidje. Klinkt als karton met die belletjes . . . Deze meneer heeft Texas Specials in zijn Strat gezet. Scheuren ging prima, maar dat lekker geluid, het karakter van die gitaar, was volledig weg. Jammer. Wat ik tijdens mijn zoektocht ook heb ontdekt is dat mijn elementen Alnico II magneten moeten hebben en geen Alnico V.

Al met al wordt het aantal elementen waaruit te kiezen is (per merk) steeds kleiner.

Na wat zoek- en luisterwerk zijn de volgende merken afgevallen:

• Lace Sensor, deze zitten al op mijn andere Strat. Prima elementen, maar ik hoef niet een copy van mijn bestaande gitaar.

• EMG, doet me teveel denken aan actieve elementen. Vooral de SA klinkt best wel zoals ik het zou willen, maar valt toch af. Een nadeel vind ik eigenlijk ook die stekkerverbindingen die EMG nu toepast. Of het echt een probleem wordt na 10 tot 15 jaar weet ik niet, maar verwacht daar toch problemen.

• Kinman, eigenlijk te duur voor wat je krijgt. Natuurlijk vreselijk goed, maar boven budget.

Blijven dus eigenlijk Seymour Duncan en DiMarzio over. Na veel surfen op het internet, en diverse sound-bytes gehoord te hebben, ging de voorkeur steeds meer uit naar DiMarzio. Deze elementen hebben meer het Strat-karakter waar ik naar op zoek ben. Daar komt nog bij dat een collega mij wees op een elementen test waar de DiMarzio Virtual-Vintage elementen als beste uit de bus kwamen.

De Virual-Vintage 2.1 en 2.2 wordt echter niet meer gemaakt. Hiervoor in de plaats is een verbeterde versie uitgebracht, de Area  ’58 en de Area ’61.

Deze combinatie wordt aanbevolen door DiMarzio, waarbij de Area ’61 als brugelement wordt aanbevolen en de Area ’58 als nek- en middenelement.

Deze laatste elementen zijn mijn keuze geworden.

1 x Area '61 (DP416)
2 x Area '58 (DP415)

De '61 in brugpositie;
De '58 in midden en nek
positie

De elementkapjes zijn iets
hoger dan standaard Strat.

Mijn setje Allparts kapjes
in mint-groen passen dus
niet, helaar pindakaas.

Van de DiMarzio site:

There are two major differences between a great vintage Strat® pickup and an average one: treble response and dynamics. A great pickup is clear and bright, but not thin-sounding. A great one makes the sound jump out of the amp when you pick hard and drop way down when you play softly, and the tone varies when the string is picked at different spots. The best pickup we’ve ever heard like this was from 1958, and that’s what inspired the Area ’58™, with two major differences. Our pickup has way less magnet pull, and virtually no hum. 

Recommended For: neck and middle, can also be used in bridge

Tech Talk: The Area ’58™ has obvious similarities to the Virtual Vintage® 2.1 it replaces, but there are several non-visible performance factors that have changed. Dynamic range and string definition are greatly increased, leading to improvements in both clean chord-playing and overdriven soloing. The ’58™ is very sensitive to small height adjustment differences: close to the strings produces a fatter, slightly compressed blues tone and further away yields crystal clean sounds. The final improvement is in noise reduction. All of the Virtual Vintage® pickups have better hum cancellation than full-size humbuckers. Area '58™ and Area '61™ are even quieter.

DiMarzio has been working on serious vintage single-coil design with no hum for eight years. Our goal has always been to capture the best qualities of pickups we heard from the 1950s and early ‘60s. We’ve played several pickups from the early ‘60s that had a unique tonality: they were steely, yet woody-sounding. Naturally, we wanted to nail this sound, and we wanted to do it with no hum and less magnet-pull. This is it. It’s good in all three positions, and it’s a perfect bridge pickup with a pair of Area ‘58s if you want to go all the way from Nashville to Texas in one guitar.

Tech Talk: Over the last 10 years we’ve gotten literally hundreds of requests from guitarists asking for the Texas blues sound. This sound is centered on single-coils from the early 1960’s, but it’s also based on heavy strings and strong hands. We can’t change your strings or your hands, but the Area ‘61™ captures the tonal bedrock this sound is based on. Like the Area ’58™, the Area ’61™ really responds to different pick attacks: played hard, it sounds louder and tougher than you’d expect from a vintage pickup, but it cleans up immediately by picking softer or rolling down the volume control. And like the Area ’58™, its ability to cancel hum is superior to full-size humbuckers

electronica